დღეს კიდევ ერთხელ დამახალეს გულში ტყვია უკვე მერამდენედ და ის პატარა ნაპერწკალიც ჩააქრეს ჩემს გულს ოდნავ რომ ათბობდა…. იმედი მომიკლეს სითბოსი და სიყვარულის… გულში ძაფი გაწყდა, ნამდვილი მეგობრობის საბოლოო ძაფი…
ბოდიშს ვუხდი ემიგრანტებს მსგავსი შინაარსის სტატუსს აღარ დავწერ აღარასდროს და აღარ განერვიულებთ გპირდებით თქვენც…
(მე ყოველთვის ყველას ყველაფერს ვპატიობ… მაგრამ არასდროს არაფერს ვივიწყებ…)
ემიგრანტებო ხანდახან მინდა ბავშვი ვიყო, რადგან ახლა ვხვდები ნატკენი მუხლები უფრო სწრაფად რჩება, ვიდრე გატეხილი გული ) დღეს როგორ მჭირდებით ნეტა იცოდეთ…
ვიდეო: